probówka

probówka
сущ.
• пробирка
• труба
• трубка
• тюбик
* * *
probów|ka
♀, мн. Р. \probówkaek пробирка;

● dziecko z \probówkaki ребёнок из пробирки (зачатый путем искусственного оплодотворения)

+ epruwetka

* * *
ж, мн P probówek
проби́рка
Syn:
epruwetka

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "probówka" в других словарях:

  • probówka — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}próbówka ZOB. dziecko z probówki {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • próbówka — ż III, CMs. próbówkawce; lm D. próbówkawek → probówka …   Słownik języka polskiego

  • próbówka || probówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. próbówka || probówkawce; lm D. próbówka || probówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} szklane naczynie laboratoryjne w kształcie rurki o zamkniętym jednym końcu, używane zwykle w doświadczeniach chemicznych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • probówka — Dziecko z probówki zob. dziecko 6 …   Słownik frazeologiczny

  • probówka — ż III, CMs. probówkawce; lm D. probówkawek «wąskie, cylindryczne naczynie szklane o średnicy około 1 cm, zwykle z kołnierzem, używane w laboratoriach do prób (chemicznych i jakościowych) z małymi ilościami substancji» Napełnić probówkę próbką… …   Słownik języka polskiego

  • epruwetka — ż III, CMs. epruwetkatce; lm D. epruwetkatek przestarz. «probówka» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»